Fenix

EN

Aparat fotograficzny Fenix został opracowanym przez zespół pod kierownictwem Feliksa Sujkowskiego w latach 1950-54 w Centralnym Laboratorium Optycznym. Pierwotnie miała to być lustrzanka jednoobiektywowa, ale do produkcji wdrożono około 1954 r. konstrukcję przeprojektowaną na aparat celownikowy. Nazwa aparatu nawiązuje do imienia konstruktora.
Fenix był dostępny w czterech wersjach oznaczonych jako I, Ib, II, IIb. Korpus i tylna ścianka tego aparatu były metalowymi odlewami ciśnieniowymi. Fenixy wyposażano w jasny jak na tamte czasy obiektyw Euktar 45 mm f/2.8 z irysową przysłoną o wartościach od f/2.8 do f/22 ze skokiem 1 EV, centralną migawkę o czasach 1/15, 1/30, 1/60, 1/125, 1/250, B, blokadę przed podwójnym naświetleniem zdjęcia lub opuszczeniem nienaświetlonej klatki, szybki przesuw błony filmowej z jednoczesnym naciągnięciem migawki oraz licznik zdjęć. Wersje I i Ib posiadały synchronizację typu X oraz celownik lunetowy o powiększeniu 0.8x, przy czym w wersji Ib w celowniku widoczna była ramka ograniczająca format zdjęcia. Fenix II i IIb zamiast celownika miały wbudowany dalmierz sprzężony z obiektywem. Posiadał także sanki do mocowania lampy błyskowej. Aparat prezentował się wspaniale, ale jego największym problemem była zrywająca się często linka naciągu migawki. Sprzedawany był razem z charakterystycznym skórzanym futerale w kolorze brązowym, którego niestety już nie dostałem.
Produkowane były także krótkie serie wykonań specjalnych: z przystawką do kopiowania mikrofilmów, do endoskopii i wyposażone w światłomierz.

Dane eksponatu
Aparat Fenix I s/n 19407 nabyłem drogą kupna za 99pln (s/n jest umieszczony tylko na obiektywie). Jego okleina jest dość nietypowa, ale nie udało mi się ustalić czy jest ona oryginalna, czy była zmieniana. Aparat był prawie sprawny tzn. wymagał oczyszczenia i czeka jeszcze na wymianę linki naciągu migawki i naprawę licznika. Ale to typowe uszkodzenie tego modelu.

Więcej: