Lubitel 2 - r-kobus.eu

EN

Lubitel (Любитель) oznacza „amateur” w języku rosyjskim „amator”. Aparaty Lubitel 2 produkowane były masowo przez Leningradzkie Zakłady GOMZ, a od 1965 roku przez LOMO (Leningradskoje Optiko Mechanichesckoje Objedinenie). W latach 1954 do 1980 wyprodukowano ich 2 232 245 egzeplarzy (wg. danych fabryki). Poprzedni model (Lubitel) nie był aż tak bardzo popularny (wyprodukowano tylko 1 361 110), a produkowany był 1949-1954. Konstrukcja wzorowana była na aparacie oparta była na Voigtländer Brillant produkowany w latach 1932-1951 przez Voigtländer & Sohn AG, Braunschweig, Niemcy. Lubitel 2 produkowany był zarówno z opisem na froncie zarówno literami łacińskimi jak i cyrylicą. Na inne rynki produkowano go również pod marką Kalimar TLR100, Amator II, Atlantyku i Global 676. Był on również produkowany jako wersji stereo i sprzedawany pod marką Sputnik (Спутник).
Korpus aparatu jest wykonany głównie z tworzywa sztucznego, ewentualnie bakelitu. Niemniej osłona wizjera tzw. „kominek” i pierścienie nastawcze wykonane były z metalu. Aparaty te były dostarczane wraz z futerałem i paskiem ze sztucznej skóry. Obiektywy połączone są kołami zębatymi, co zapewnia im odpowiednie przesuwanie przy regulacji ostrości.
Lubitel jest lustrzanką dwuobiektywową i wyposażony jest w obiektyw główny Lomo T-22 75/4.5. Jest on nieco bardziej szerokokątny niż standard dla formatu 6×6 (równy 80 mm). Obiektyw celowniczy ma tylko 60mm i światło f/2.8, co wynika ze zmniejszonego do 40x40mm wymiaru celownika. W miejsce typowej soczewki Fresnela z matówką zastosowano zwykłą soczewką zamatowaną tylko w środkowej części, a dla dokładniejszego ustawienia ostrości służy mała wysuwana lupka. Nie jest to wygodne rozwiązanie.
Aparat był dostarczany był z dwoma typami migawki:
• ZT-5 o czasach B, 1/10, 1/25, 1/50, 1/100 1/200, oraz
• ZT-8 o czasach B, 1/15, 1/30, 1/60, 1/125 1/250. Migawka ZT-8 wyposażona była również w samowyzwalacz i gniazdo synchronizacji flesza.
Migawki nie była zabezpieczona przed podwójnym naświetleniem kadru i przed wykonaniem zdjęcia należało ją napiąć ją dźwignią przy obiektywie. Obok umieszczono spust migawki. Regulacja przysłony (od 4,5 do 22) oraz dźwignia ustawienia ostrości również umieszczona jest wokół obiektywu głównego.
Tak jak prawie większość aparatów na filmy zwojowe aparat nie posiada licznika klatek, a numer klatki odczytuje się z taśmy papierowej osłaniającej film przez czerwone okienko na tylnej ściance aparatu.
Z prawej strony aparatu wbudowano pojemnik na filtry.

Dane eksponatu

Lubitel-2 z migawką ZT-8 s/n 086506 (umieszczony na obiektywie). Aparat dostałem sprawny od Bogdana wraz z futerałem i osłoną obiektywów. Jest sygnowany przez Lomo, czyli wyprodukowano go pomiędzy 1965 i 1980.

Więcej: