W górę …… EN
Przekaźnik ESK firmy Siemens pojawił się na rynku w 1957 roku z technologią ESK (szybki przekaźnik ze stykami z metali szlachetnych) . W porównaniu do powszechnie stosowanych w tamtych czasach płaskich przekaźników telekomunikacyjnych charakteryzował się nie tylko znacznie krótszym czasem przełączania, ale także mniejszą konstrukcją i możliwością budowy jako układy jedno- i dwuwymiarowe.
W tej konstrukcji sprężyna stykowa i twornik zostały połączone w jeden element, zwany „twornikiem stykowym”. Zwora stykowa, która jest wykonana ze stopu żelaza i niklu i ma masę 0,3 grama, może przełączyć obwód w ciągu jednej do dwóch milisekund. Styki z metali szlachetnych składają się ze stopu palladu i miały w tamtym czasie stosunkowo wysoki poziom niezawodności działania przy niewielkiej konserwacji i długim okresie użytkowania. Montowane były w kasetach.
Były szeroko stosowany a Austrii, w Niemczech tylko w systemach komutacyjnych międzymiastowych, sieć międzymiastowa Bułgarii zbudowana była w latach 70 na centralach z przekaźnikami ESK. Był stosowany w centralach typu 48ESK-A3, ESK 400E, ESK 10.000E, CP24 i CP44. Po wprowadzeniu cyfrowych systemów komutacyjnych szybko stracił na znaczeniu
W Polsce przekaźniki ESK stosowane były tylko w 2 centralkach wiejskich zlokalizowanych w województwie kieleckim i stamtąd pochodzi eksponat. Na górnej łączówce zapinany był kabel łączący poszczególne kasety z innymi kasetami i sterowaniem.
Więcej:
